موزاییک چیست؟
موزاییک یک واژه عمومی و برگرفته از عبارت انگلیسی Mosaic است. در گذشته به چینش منظم سنگ های کوچک طبیعی کنار یکدیگر و امروزه به چیدمان و دکوراسیون انواع کفپوش با بن مایه بتن، موزاییک گفته می شود. موزاییک ها از مصالح پرکاربرد در صنعت ساختمان به شمار می روند، انواع گوناگون دارند و به روش های متفاوت نیز تولید می شوند. در حالت کلی موزاییک چنین تعریف می شود، کفپوشی متراکم است که با بتن و افزودنی های دیگر بتن شکل می گیرد و به عمل می آید. موزاییک از ترکیب سیمان، ماسه، پودر سنگ، مواد پلیمری (در موزاییک های پلیمری)، سنگ دانه (در موزاییک حیاطی و واش بتن) و آب تشکیل می شود که به شیوه های ویبره ای (لرزشی) و پرسی نیز متراکم و فشرده می شود. موزاییک ها تک لایه و یا دو لایه هستند، موزاییک های دو لایه از لایه های زیرین (نارین) و لایه ی رویه (رنگ و طرح موزاییک) تشکیل می شوند. لایه ی زیرین ضخامت بیشتر را دارند که از سیمان، ماسه و آب تهیه می شوند که این بخش تحمل فشار زیاد را هم دارد. لایه ی رویه بیشتر تزئینی است که طرح، رنگ و نقش موزاییک را شامل می شود.
موزاییک به دلیل گوناگونی اش کاربرد بسیاری نیز دارد از کف حیاط و محوطه ساختمان خصوصی، مفروش کردن پیاده رو در فضاهای عمومی، کف باغ و ویلا تا حتی نمای داخلی و خارجی ساختمان و همچنین پشت بام و روف گاردن نیز می توان از انواع موزاییک بهره برد. استفاده از موزاییک در اروپا بویژه در کشورهای آلمان و ایتالیا خیلی رایج و پرطرفدار می باشد.
پلیمر چیست؟
پلیمر Polymer از ترکیب دو واژه پلی به معنی زیاد و مر به معنی واحد، ایجاد شده است. که در تعریفی ساده می توان گفت ساختارهای مولکولی هستند به صورت طبیعی و یا غیر طبیعی که انواع طبیعی پلیمر همیشه در طبیعت وجود داشته و اگر بخواهیم تعریفی از نوع غیر طبیعی ماده پلیمر داشته باشیم می توانیم بگوییم، کلمه پلیمر به معنای تعداد زیادی واحد تکرار شونده است. واحدهای تکرارشونده ای که عموماً از کربن و هیدروژن و گاهی از اکسیژن، نیتروژن، سولفور، کلر، فلور، فسفر و سیلیکون ساخته میشوند. برای ایجاد زنجیرهای از این واحدها، مِرها به صورت شیمیایی به یکدیگر قلاب یا به اصطلاح پلیمریزه میشوند. به هم متصل کردن تعداد بیشماری کاغذ رنگی برای ایجاد حلقهای کاغذی، یا قلاب کردن صدها تکه کاغذ به یکدیگر به صورت یک زنجیر و یا مهرههای به ریسمان کشیده شده همگی میتوانند به درک بهتر پلیمرها کمک کنند.
پلیمرها میتوانند به صورت زنجیری تک بعدی با قابلیت ذوب مجدد ظاهر شوند. این زنجیرها به عنوان پلیمرهای ترموپلاستیک و نیز پلیمرهای خطی شناخته میشوند. بطری، فیلم، لیوان و فیبرهای پلاستیکی همگی از جمله پلاستیکهای ترموپلاستیک محسوب میگردند. پلیمرها همچنین میتوانند به صورت شبکهای سه بعدی که پس از تشکیل از قابلیت ذوب مجدد برخوردار نیستند، ظاهر شوند. چنین شبکه هایی پلیمرهای ترموست نامیده میشوند. رزینهای اپوکسی و رزین هایی که در ساخت موزاییک های پلیمری استفاده می شوند از جمله پلاستیکهای ترموست هستند. در صنعت موزاییک سازی این پلیمرها را با نام فوق روان کننده می شناسند که در بخش بعدی به تعریف آنها پرداخته ایم.
نام و اسامی دیگر موزاییک پلیمری
موزاییک پلیمری در بین تولیدکنندگان و مشتری و همچنین مهندسان عمران و ساختمان با نام های متفاوتی شناخته می شود به همین دلیل لیستی از تمامی اسامی این محصول برای شما فراهم کرده ایم، این اسامی به ترتیب تعداد استفاده نوشته شده.
- موزاییک پلیمری
- موزاییک رزینی
- سنگ مصنوعی سمنت پلاست
- بتن پلیمری
- سنگ پلیمری
- کفپوش پلیمری
- کفپوش بتنی پلیمری
فوق روان کننده بتن چیست
فوق روان کننده بتن، پلیمری است که با کاهش آب بتن باعث صرفه جویی در مصرف سیمان و سادگی عمل تراکم و اختلاط بتن می شود. فوق روان کننده ها در مقایسه با روان کننده ها دارای اثر قوی تری هستند. این مواد ضمن حفظ انسجام بتن و بدون کاهش مقاومت آن باعث افزایش کارایی بتن می شوند. علاوه بر این، این مواد قادرند آب مورد نیاز بتن را به میزان ۲۵ تا ۳۵ درصد کاهش دهند و مانع آب انداختن آن شوند، پس باعث افزایش بسیار زیاد مقاومت بتن نیز می شوند. توسعه آینده بتن وابسته به افزودنی های آن مخصوصا فوق روان کننده بتن است. در ساختمان بزرگراه ها برای کسب مقاومت اولیه بالا از فوق روان کننده بتن استفاده می شود.
ساختار فوق روان کننده ها به چهار دسته تقسیم می شوند:
فوق روان کننده ها بر اساس SNF و SMF در خمیر سیمان، جذب ذرات سیمان شده و با ایجاد بار منفی بین ذرات آن از چسبیدن آن ها جلوگیری می کند.
- سولفات های لنین اصلاح شده در بتن
- ملانین سولفونه غلیظ شده
- نفتالین سولفونه غلیظ شده
- موادی که از پلی کربوکسیلات به عنوان نمونه اتر پلی کربوکسیلات ها، رزینی که مخصوص تولید سنگ مصنوعی گرفته شده است.
موزاییک پلیمری چیست
همانطور که پیشتر اشاره کردیم، موزاییک پلیمری در واقع یک نوع سنگ مصنوعی است که با ایجاد تغییراتی در مواد اولیه آن و فرآیند پلیمریزاسیون و تولید شبکه های بلوری متصل بهم در سیمان تولید می شود. مخلوط کردن پلیمرها با مواد اولیه باعث تبلور و کریستاله شدن سیمان (ساختار شیمیایی بسیار منظم ) می شود. این امر باعث ایجاد استحکام و مقاومت بسیار بالا در محصول نهایی خواهد شد به طوری که مقاومت موزاییک پلیمری دو برابر بتن و مانند سنگ طبیعی می شود.
موادی که بخش اصلی موزاییک پلیمری را تشکیل میدهند عبارتند از ماسه، سیمان، رزین که به آن فوق روان کننده پلیمری نیز می گویند، و همین طور رنگدانه های شیمیایی و یا پیگمنت ها که دارای رنگ های مختلفی مانند قرمز، سفید، مشکی، قهوه ای، آبی، زرد و سبز است، این رنگدانه ها به غیر از مصرف در پلیمر در تولید صنایع رنگ، پلاستیک و کاشی هم مورد استفاده قرار می گیرند. موزاییک پلیمری به دلیل ماهیت مواد اولیه و روش تولید خاصی که دارد می تواند در طرح ها و رنگهای بسیار متنوعی به بازار عرضه شود.
روش تولید موزاییک پلیمری
در ابتدا مواد اولیه مانند سیمان، ماسه، سنگ دانه، رنگدانه های شیمیایی، رزین سمنت پلاست و آب را درون یک مخلوط کن مخصوص با هم مخلوط می کنند تا ماده ای خمیری ایجاد شود. این ماده ی خمیری را در قالب هایی مختلف که از جنس های لاستیک، سیلیکون و پلیمر می باشند، ریخته و روی نقاله میز ویبره انتقال می دهند. میز ویبره ماده خمیری درون قالب ها را می لرزاند تا حباب های هوا از داخل آن خارج و مواد به خوبی ترکیب و همگن شوند. در همین حین حرکت نقاله موزاییک های خام را برای کیورینگ به گرمخانه منتقل می کند. تنها 24 ساعت کافیست تا موزاییک پلیمری آماده شود. جالب است که بدانید طی این 24 ساعت موزاییک ها به قدری مستحکم می شوند که می توان بلافاصله از آنها استفاده کرد.
ثبت ديدگاه